le réveil de la force tranquille
Dempuèi tota la setmana, ràdios, televisions, jornals, te goflan lo cap amb una causa que se ditz Star Wars,le reveil de la force. De qu’es aquela bèstia? Me soi dit. Es la force tranquille qu’es mai tornada. Ai agachat al Panthéon e Mitterrand aviá pas bolegat. Encara una sciéncia ficcion, per faire un molon de sòus per Walt Disney. Encara una idolatria de mai. Lo « veau d’or » es mai tornat. N’i a qu’an esperat tota la nuèch, an mandat de conjies, per agachar lo film, amb un casco de debil sus lo cap e una bròca lazer dins las mans. Non ! pas dins lo cuol ! Amb un lazer es pas possible. Mai los casques, las bròcas, aquò se crompan car, se ditz « les produits dérivés » e aquò fa d’argent.T’en fagas pas pichòt, los produits derivan tot lo temps dins la pòcha dels banquièrs
De que vòles
amic Wilham, podi pas comprene aquela religion del virtual. De que volètz faire
amb un tafanari virtual , amb de tetons ipad,
de gambetas informaticas. Quina conariá, arrestatz de goflar lo mora, amb
lo virtual, sem pas aberits.
L’autre
jorn, soi anat amb mon amic Franky, a çò de degustacion dels « costières de Nimes ». Aqui pas de virtual. Ustras de Bouzigues, carn salada, pastissons, vin de clairette, de grenache, roussane, marsane,
vermantino e tanben lo mai important
de pichòtas lausetas plan granadas, que
te lo disi èran pas virtualas. Avián ço que cal on te cal. E
ne dirai pas mai, còla de lengas de pelhas! La
lauseta es l’auceleta de la libertat. E la libertat i cal faire de polidas careças. De segur la cal la
metre en securitat, nostre bèla libertat. Mai atencion de pas la metre en
prison.
Aquò es la vida
vertadièra, es pas una imatge d’ordinator
Bon
tot aquò me dona la secada, vòli un tròç de fogassa salada amb un veiràs de
rosat que fa bronsar . Al reveire Wilham
