Aqesta setmana ai pas lo còr de galejar
Tota la setmana me soi
revelhat amb de marridas enformacions. De mòrts,de mòrts, de mòrts, de
blessats, de malurs
Aquò me doni pas la testa de rigolar
N’i a que matan, que tuan,
los joves, los vielhs, las femnas, los
òmes, e dison qu’es per dieu o tanben allah que vòlon aquò.
De segur quauqu’un, da trapar
un benefice , e suramen aquestes saloparies restan plan amagats. Los que tiran
las ficèlas , que agisson per dejòs, se fan pas veire, prenon l’argent e se creson
los mestres del monda. Son plan capables de nos
faire petar lo more. Aques temps
se parla de guèrra un pauc pertot dins lo monde .
N’i a que polemican , fon de
recuperacion. Arrestatz de bracejar, de
gesticular per las eleccions. Nos prenètz pas per de colhons. L’avèm plan
compres vostra farandòle. O sabi plan
, se faire eligir es la sola causa que
vos fa bolegar. Mai aqui cal faire atencion,
parlam de nòstra vida e mai que mai de la vida de nòstres efants. Aquò
es une causa que cal pas tocar. Mai t’o
lo disi « Monsen !los politicas »los uèlhs dins los uèlhs, tòquètz pas
la vida de nòstres pichòts
O lo sabi, soi un vielh
romegaire. Plan sovent ai fa lo more per de pichotas libertats que s’envolavan.
Mai aqui es una autra causa, es LA LIBERTAT
que pòt morir. Es nòstre França, nòstre bel païs qu’es atacat.
De segur, per agantar los
« fous de dieu »cal tustar, cal faire la batesta. Mai, de que va
sortir de tot aquò per nos efants, de morts per nosautres, de saus per los vendeires d’armas que s’en cagan de l’umanitat
Esperi que totes los mòrts del Bataclan van estre mòrt per que tot lo
monda bolagan lo cap per viure en patz den l’unitat
A la radio , l’autre matin un general disiá
« çò mai important, es la rason del mai fòrt, lo drech national,
lo drech morau es pas lo mai important». Aquò me fa freg dins l’esquina.
Mai que mai aquel òme dona de cors a çò de « sciencesPO ». A
nòstres « zelites » de deman. Amb aquò, es pas encara que traparàn la patz
Bon amics per un pau rigolar
, parlam d’aqueles bedigassas ensucats de « footeux » que se fan
cantar per de fotòs de nudistas .Sai pas coma faguèron per jogar a l’encòp dins la còla de França. La
covivialitat serà plan bona
Bon, vau ensajar de trapar un pau de felicitat
« a la terrasse de Papi Moise » cal
que la vida continua, de seguida vau passejar al costat de las muralhas
d’Aigas Mòrtes al soleilh que cabussa, moment de merveilles que los fòls d’Allah
chaparan jamai. Un tròç de fogaça salada als gratelons de porcels, un còp de
rosat frescadet. Qu’es bon la França !
Al reveire amics
Enric del redondel
